Keek op de week

De laatste dagen ontloop ik het nieuws over de gevechten in het Midden Oosten. Ik vind het maar eng wat er gebeurt.

Beter de kop in het zand steken dan ergens anders, dus heb ik de sportkatern bestudeerd. Daardoor weet ik dat Van Basten is gestopt als trainer bij een voetbalclub uit Alkmaar. Daarover is nogal wat commotie. Op zich is dat niet zo heel opzienbarend, er wordt naar mijn mening altijd wel drukte gemaakt in voetballand. Maar het schijnt dat de beroering ook is ontstaan omdat hij heeft toegegeven dat hij zich niet senang voelde in zijn rol. Hij gaat veel liever als assistent aan de slag.

Die wens voor demotie is met veel verontwaardiging ontvangen, alsof het iets is om voor te schamen. Terwijl ik het juist heel dapper vind. Ik wou dat meer bazen dat inzicht hadden. Niet iedereen is geschikt om bovenaan de ladder te staan. Of laat ik het anders zeggen: heel weinig mensen zijn in staat om goede leiding te geven. De rest zijn prutsers die maar wat aanrommelen en die in het slechtste geval hun medewerkers ziek maken.

Breek me de bek niet open.

Stoïcisme, ik denk ik dat voor Sinterklaas ga vragen dit jaar. Onverstoorbare gelijkmoedigheid, zegt het woordenboek. Doe mij daar maar wat van. Wat er ook om mij heen gebeurt, hoeveel incompetente collega's, sacherijnige kassières, onverzettelijke medewerkers van de GVB ik ook tegenkom (inchecken, inchecken, inchecken), ik blijf kalm en rustig.

De week is voorbij, dat is een troost. En Mark doet het goed, dat is ook bemoedigend. Hij heeft indruk gemaakt met zijn toespraak bij de VN in New York. Meer kun je op sommige momenten niet verlangen.

Over Mark en Lodewijk

Ben ik dan de enige belastingbetaler die een beetje meer wil horen van onze minister-president dan alleen zijn regeringsplannen voor het aanstaande jaar? Mark zal toch ook wel eens op maandagmorgen het voornemen hebben om nooit meer te drinken en te zweren zijn dieet vanaf dan alleen nog te limiteren tot tarwegras en groene 'smoevies'?

Ik volg hem op Google+, maar op dat vlak word ik niets wijzer. Op zijn pagina verschijnen er berichten over de NAVO-top in Wales, over beslissingen die de Europese Raad heeft genomen, maar niets over Mark zijn gemoedstoestand of overdenkingen.

Ik moest nota bene van mode-kenners Cécile en Arno horen dat het kabinet een heidag heeft gehad in Diepenheim. De dress-code voor de bijeenkomst was 'casual'. Een uitgelezen kans voor Mark om te berichten over zijn motivatie om een gebleekte spijkerbroek en een witte bloes uit de kast te trekken. Zo'n overduidelijk open doel voor kritische Arno, daar moet een diepere betekenis achter zitten. En waarom arriveerde hij tegelijk met Lodewijk Assher? Dat is pas echt belangrijke informatie.

Die Miljoenennota en de Rijksbegroting worden toch wel een keer bekendgemaakt. Ik heb het opgezocht, daar schijnt Prinsjesdag voor bedacht te zijn. Aanstaande dinsdag is het de 200ste. Mark, met zijn geschiedenisknobbel, zou kunnen schrijven over de traditie van de Gouden Koets. Dat die in 1898 aan Koningin Wilhelmina is geschonken door de Amsterdammers en voor het eerst in 1903 voor Prinsjesdag gebruikt. Het koffertje is ook niet 200 jaar oud, maar stamt uit 1947 en is van wijlen Lieftinck destijds minister van Financiën.

In de tussentijd vraag ik mij af of het verstandig is om in september het gras te maaien. Ik zat zelf te denken om de tuinstoelen nog even te laten staan en het kortwieken een maand over te slaan.