14 april 2017

Abstinentie recadentie

De supermarkt was een gekkenhuis.

Voor mij in de lange rij voor de kassa stond een meneer. Hij had zijn handen in zijn zakken. Geen boodschappenwagen noch een mandje. Hij was boodschaploos. Ik legde het beurtbalkje op de loopband en begon mijn overvolle kar uit te laden.

De caissière had een goeie dag. Ze ging als een speer, groette de man zonder boodschappen, schoof mijn beurtbalkje in de gleuf en begon mijn chocolade- en biervoorraad te scannen.

'Uh, ik weet niet hoor,' zei de man zonder boodschappen. 'Maar dit zijn niet mijn boodschappen.'

Pats-boem, de caissière was uit haar flow. Zowel zij als de man zonder boodschappen keken verdwaasd om zich heen. Van wie zijn die boodschappen dan wel? zag ik ze denken.

Moet ik het echt zeggen? Dacht ik. 'Die zijn van mij,' zei ik.

Vervolgens was het wachten op de Super Caissière met de sleutel om de reeds gescande items te verwijderen uit het geheugen van de kassacomputer.

De meneer had alleen sigaretten nodig van achter de kassa. Een grote doos vol, met een sticker op de voorkant: 'stop met roken, nu!'

Iedereen spendeert het paasweekend op zijn eigen manier.

Ik sta 45 dagen droog en ben van plan dat uitgebreid te vieren met de eerder genoemde chocola en bier.

Het is gelukt! Niet zonder mentale strijd en kleerscheuren. Zo lang geen alcohol, geen suiker, en toch geen kilo afgevallen. Maar daar deed ik het niet voor. (Toch?) Bovendien, nergens staat dat het verboden is om chagrijnig te zijn tijdens de vastentijd.

Hoe het ook zij, el patròn Polyester is weer vrolijk, wrijft in zijn handen, loopt rondjes rond de koelkast. Nog een paar uur...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Gott nytt år

Uiteindelijk is het niet te doen, besloot ik. De verwachtingen zijn te hoog. Na maanden afwezigheid, kun je maar beter gewoon weer beginnen....