2 juni 2017

Train dirty

Ik weet ook niet wat er met de maand mei is gebeurd. Feit is dat het nu plotseling juni blijkt.

Anno 2017.

Ik weet nog dat ik tennis op tv keek en dat André Agassi voor het eerst in een grote slam meedeed. Hij was de onconventionele jongen van wie je stiekem hoopte dat hij alles won. Alleen maar omdat hij zich niet altijd aan de regels hield.

Nu zit hij aan de kant bij wedstrijden van Djokovic. Als coach.

Wat ik bedoel te zeggen is, wat is er met die tussenliggende jaren gebeurd? Hoe kan het nu opeens twintig jaar later zijn?

De tijd kent geen genade. Is het een verklaring voor mijn nieuwste opwelling? Ik heb mij vandaag namelijk weer naar de sportschool begeven. Ook dit keer denk ik het te hebben gevonden: de sport die mij een beter, mooier mens maakt. De sport die mij tot grote hoogtes gaat brengen. De sport die mijn oogleden zal optrekken en mijn rimpels zal verzachten. Dit keer is het hardlopen, oftewel sashayen op de loopband.  

Het mooie van het voorbijrazen van de tijd is dat de ontwikkeling in de technologie niet heeft stilgestaan. De laatste keer dat mijn hardloopschoenen het daglicht zagen, liep ik nog met een discman aan mijn arm. Met cd's. Bij elke stap sloeg het ding over, of bleef het hangen.

Nu heb ik een mp3 speler met podcasts. Een podcast is een soort radio op het internet. Het is fantastisch. En het allermooiste is, is dat er allerlei podcasts bestaan die een bankaardappel, zoals ik, om kunnen toveren tot een strakke atleet. Ik heb een podcast gedownload met een lieve vrouwenstem, die vertelt wat ik moet doen (vooralsnog veel wandelen en zo nu en dan een paar seconden rennen). En tussendoor draait ze moderne liedjes. Of ritmisch gebonk, zou Herman Finkers zeggen.

Vandaag de eerste sessie gedaan en mijn lijf lijkt met de minuut strakker te worden. Ik stond net voor de spiegel en zou zweren dat het resultaat al zichtbaar is. Oppassen dat het niet te snel gaat. Laat ik vanavond voor de zekerheid maar een extra portie chips eten. Gelukkig staat de wijn ook al koud.

Echt, soms kan ik zo dol op sporten zijn.

Gott nytt år

Uiteindelijk is het niet te doen, besloot ik. De verwachtingen zijn te hoog. Na maanden afwezigheid, kun je maar beter gewoon weer beginnen....