9 september 2017

Herfstmaand

En dan is het opeens september, gaan de kinderen weer naar school, is iedereen terug van vakantie.

Voorheen, zodra de spandoeken van Veilig Verkeer Nederland boven de straten hingen met de mededeling dat de scholen weer zijn begonnen, borrelde er bij mij een unheimisch gevoel naar boven. Het gevoel dat ik snel van baan moet wisselen omdat anders mijn ziel verpietert.

Sinds ik in de polder woon, heb ik dat gevoel niet meer. Werk betaalt de huur, het gas en licht. Werk faciliteert zorgeloze weekenden. Maar werk is niet meer het allerbelangrijkste wat er is. Waarschijnlijk is mijn ziel verpieterd.

In de tussentijd houd ik het nieuws in de gaten. Dat valt nog niet mee. Nu de aarde wordt overspoeld door zeewater en de mensen aan de overkant van de plas in de ban worden gehouden door Irma en José, is het zoeken naar nieuws over het liefdesleven van Mark.

Het laatste nieuws op internet van Mark en Marieke stamt uit maart. Is dat nog houdbaar? De roddelbladen zouden meer uitkomst kunnen bieden ware het niet dat mijn kapper die niet meer heeft.

In zijn leesmap lag een Vogue Italia. Het staren naar (en kwijlen op) de cover met Edoardo Velicskov en Pablo Rousso heeft de wachttijd voor het grootste gedeelte overbrugt. Er was nog heel even tijd om een blik te werpen op de komende modetrends.

Goed nieuws. De herfstmode 2017 staat in het teken van 'Normcore'. Dat betekent niet-pretentieuze, oftewel ‘normale’ kleding waarmee je je niet uitdrukkelijk onderscheidt.

Wie had dat gedacht? Het is nog maar net september en ik ben nu al klaar voor de herfst.

Gott nytt år

Uiteindelijk is het niet te doen, besloot ik. De verwachtingen zijn te hoog. Na maanden afwezigheid, kun je maar beter gewoon weer beginnen....